De taalkundige betekenis van tawheed:

Tawheed stamt af van het werkwoord wahhada, wat iets één maken, verenigen of samenbrengen betekent. De taalkundige betekenis van tawheed is dan ook eenheid.

De Islamitsche betekenis van tawheed:

Tawheed in de islamitische terminologie verwijst naar het alleen recht van Allah in aanbidding, zonder deelgenoten aan hem toe te kennen in Zijn namen, Eigenschappen, rechten of bevel. In het Arabisch hebben de geleerden het samengevat als Ifradoellaahi bil `ibaadah wat wil zeggen het uitzonderen van Allah in de aanbidding. Het tegenovergestelde van tawheed is shirk, het toekennen van deelgenoten aan Allah.

Aan Allah behoren specifieke namen, eigenschappen, functie’s en bevelen toe en dat is Zijn exclusieve recht. Hierdoor is degene die een deel van deze zaken toekent aan een ander dan Allah schuldig aan Shirk. Allah heeft Zijn Boodschappers gestuurd met deze boodschap van tawheed, vanaf de tijd van Adam, Nuh, Ibrahiem, Musa, `Iesa tot de laatste profeet Mohammed vrede zij met hun allen.

 Allah zegt:

وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ وَاجْتَنِبُواْ الطَّاغُوتَ فَمِنْهُم مَّنْ هَدَى اللّهُ وَمِنْهُم مَّنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلالَةُ فَسِيرُواْ فِي الأَرْضِ فَانظُرُواْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ

interpretatie van de betekenis:
’En voorzeker Wij wekten onder elk volk een boodschapper op, "Aanbidt Allah en vermijdt de Thagout." Toen waren er sommigen onder hen die Allah leidde en er waren sommigen die bleven dwalen. Reist daarom op aarde rond en ziet wat het einde was der loochenaars.’ (Soerah 16:36)

Tawheed is de reden waardoor iemand het paradijs zal betreden en de reden waarom het paradijs voor iemand verboden zal zijn. Tawheed is de voorwaarde van acceptatie van onze daden. Zonder tawheed zal geen enkele daad geaccepteerd worden. En hierdoor zal alleen degene die deze tawheed bezit , de Muwahid, de genade van Allah verkrijgen